देवाची इच्छा पूर्ण करणे हा मानवाचा सर्वात मोठा सन्मान आणि विशेषाधिकार आहे. प्रभु येशूने आपल्या शिष्यांना हेच शिकवले. त्याने एकदा म्हटले होते की जे त्याच्या पित्याची इच्छा पूर्ण करतात तेच स्वर्गाच्या राज्यात प्रवेश करतील (मत्तय ७:२१). त्याने असेही म्हटले आहे की त्याचे खरे भाऊ आणि बहिणी तेच आहेत जे देवाची इच्छा पूर्ण करतात (मत्तय १२:५०). प्रेषितांनी ह्याचे महत्व त्यांच्या पिढीपर्यन्त योग्यरित्या पोहोचवले. पेत्राने घोषित केले की देव माणसांना पापापासून मुक्त करतो जेणेकरून ते त्याची इच्छा पूर्ण करू शकतील (१ पेत्र ४:१,२). पौलाने असा दावा केला की विश्वासणारे ख्रिस्त येशूच्याठायी निर्माण केलेले आपण त्याची हस्तकृती आहोत जेणेकरून देवाने त्यांच्यासाठी आधीच आखून दिलेल्या मार्गावर ते चालू शकतील. म्हणून त्याने इफिसकरांच्या ख्रिस्ती लोकाना मूर्ख न बनण्याचा सल्ला दिला, त्यांच्या जीवनासाठी प्रभूची इच्छा काय आहे हे समजून घेण्याचा सल्ला दिला (इफिसस २:१०; ५:१७). त्याने कलस्सैच्या ख्रिस्तीलोकांसाठी प्रार्थना केली की ते देवाच्या इच्छेसंबंधीच्या पूर्ण ज्ञानाने भरले जावेत. त्याने त्यांना सांगितले की त्याचा सहकारी एपफ्रास देखील त्यांच्यासाठी प्रार्थना करत होता की त्यांनी देवाची सर्व इच्छा पूर्ण करावी (कलस्सै १:९; ४:१२). प्रेषित योहानाने शिकवले की जे देवाची इच्छा पूर्ण करतात ते सर्वकाळ राहतील (१ योहान २:१७).

प्रेषितांची कृत्ये १३:२२ असे सूचित करते की दावीदाला "देवाच्या मनासारखा माणूस" म्हटले गेले कारण तो केवळ देवाची इच्छा पूर्ण करू इच्छित होता. दावीद स्वतः आपल्याला एका ठिकाणी सांगतो की त्याला देवाची इच्छा पूर्ण करण्यात आनंद होत असे (स्तोत्र ४० :८). तो परिपूर्ण मनुष्य नव्हता. त्याने अनेक पापे केली, काही खूप गंभीर होती, ज्यासाठी देवाला त्याला कठोर शिक्षा करावी लागली. तरीही देवाने त्याला क्षमा केली आणि त्याच्यात त्याला आनंद मिळाला कारण मुळात दावीद देवाची सर्व इच्छा पूर्ण करू इच्छित होता. हे आपल्याला असा विश्वास ठेवण्यास प्रोत्साहित करते की आपण अपरिपूर्ण असूनही, आपण देखील देवाच्या मनासारखे पुरुष किवा महिला असू शकतो - जर आपले हृदय केंवळ त्याची इच्छा पूर्ण करण्यास तयार असेल तर.

नवीन करार विश्वासणाऱ्यांना येशूप्रमाणे चालण्याचा, त्याच्या उदाहरणाचे अनुसरण करण्याचा आग्रह करतो. येशूच्या संपूर्ण जीवनाचे आणि सेवेचे मार्गदर्शक तत्व म्हणजे त्याच्या पित्याची इच्छा पूर्ण करणे. पित्याने सांगितल्याशिवाय त्याने काहीही केले नाही. आणि जेव्हा त्याने काही केले, तेव्हा त्याच्या शत्रूंच्या धमक्या किंवा त्याच्या मित्रांच्या विनंत्या त्याला त्याच्या पित्याने त्याच्याकडून जे मागितले आहे ते करण्यापासून रोखू शकल्या नाहीत. त्याचे दैनंदिन अन्न त्याच्या पित्याची इच्छा पूर्ण करणे हेच होते (योहान ४:३४). जसे लोक आपल्या शरीराचे पोषण करण्यासाठी अन्नाची लालसा करतात , तसेच तो त्याला पाठवणाऱ्याची इच्छा पूर्ण करण्याची लालसा करत असे. देवाच्या सर्व इच्छा पूर्ण करण्यासाठी प्रत्येक विश्वासणाऱ्याला अशीच भूक असली पाहिजे. "जशी स्वर्गात तशी पृथ्वीवरही तुझी इच्छा पूर्ण होवो" अशी प्रार्थना करणे आणि नंतर आपल्या दैनंदिन जीवनात देवाचे मार्गदर्शन न घेता आपल्या इच्छेनुसार वागणे किती सोपे आहे.

पवित्र शास्त्र शिकवते की, आपल्या प्रत्येकाच्या जीवनासाठी देवाची एक विशिष्ट योजना आहे (इफिसकरास पत्र २:१०). त्याने आपल्यासाठी एका करिअरची योजना आखली आहे, आपल्यासाठी जीवनसाथी निवडला आहे आणि आपण कुठे राहावे आणि दररोज काय करावे याचेही नियोजन केले आहे. प्रत्येक बाबतीत, त्याची निवड सर्वोत्तम असली पाहिजे, कारण तो आपल्याला खूप चांगल्या प्रकारे ओळखतो आणि तो प्रत्येक घटक विचारात घेतो. लहान आणि मोठ्या सर्व बाबतीत त्याची इच्छा शोधणे हे सर्वात शहाणपणाचे आहे.

अनेकांनी तरुणपणापासूनच देवाची इच्छा त्यांच्या जीवनासाठी काय आहे हे न शोधल्याने त्यांच्या जीवनाचा नाश करूण घेतला आहे. "मनुष्याने आपल्या तारुण्यात जू वाहावे हे त्याला बरे आहे " (विलापगीत ३:२७). मत्तय ११:२८-३० मध्ये, येशू आपल्याला त्याचे जू आपल्यावर घेण्याचे आमंत्रण देतो. जू घेण्याचा अर्थ काय ? शेत नांगरण्यासाठी वापरल्या जाणाऱ्या बैलांना त्यांच्या मानेवर जू देऊन एकत्र ठेवले जाते. जेव्हा नवीन बैलाला नांगरण्याचे प्रशिक्षण द्यायचे असते तेव्हा त्याला अनुभवी बैलासोबत जोडले जाते. अश्या प्रकारे नवीन बैलाला जसा जुना बैल चालेल त्याच दिशेने आणि त्याच वेगाने चालण्यास भाग पाडले जाते. येशूचे जू आपल्यावर घेण्याचा हाच अर्थ आहे. ज्या मार्गाने चालल्यावर येशू प्रसन्न होईल त्याच मार्गावर आपल्याला चालावे लागेल, त्याच्या मार्गदर्शनाशिवाय काही करण्यासाठी कधीही पुढे जाण्याची घाई न करता किंवा तो आज्ञाधारकतेच्या नवीन पायरीवर बोलावतो तेव्हा मागे न पडता. जूचा हा अर्थ फार कमी लोकांना समजतो. तरीही ते स्वीकारण्यास तयार असलेले लोक कमी आहेत. बैलाला त्याच्या मालकाने जू त्याच्या मानेवर घेण्यास भाग पाडले आहे. पण येशू आपल्याला आमंत्रित करतो. येथे कोणतीही सक्ती नाही. हे आमंत्रण नाकारुण आपण किती मूर्ख ठरतो ! आपण खरे स्वातंत्र्य आणि दीर्घकाळ विश्रांती देणाऱ्या येशूच्या हलक्या जूपेक्षा आपण आपल्या स्वतःच्या इच्छेचे जड जू ज्यासोबत निराशा ,पराभव आणी पश्चाताप आहे त्यासोबत घेऊन जाऊ इच्छितो!

आपण हनोखबद्दल वाचतो की तो "देवाबरोबर चालला" (उत्पत्ति ५:२२) - म्हणजे, तो पुढे गेला नाही किंवा मागे पडला नाही, तर देवाच्या नियुक्त मार्गाने तीनशे वर्षे जूखाली चालला. परिणामी, देवाने साक्ष दिली की तो हनोखच्या जीवनावर संतुष्ट आहे (इब्री ११:५). देवाला संतुष्ट करण्याचा हा एकमेव मार्ग आहे - त्याच्या जूखाली जगणे आणि त्याच्या परिपूर्ण इच्छेनुसार चालणे. केवळ अशा प्रकारे आपण जेव्हा तो पुन्हा येईल तेव्हा त्याच्यासमोर पश्चात्ताप न करता उभे राहू शकू.

विश्वासणाऱ्याच्या जीवनात त्याच्या जीवनासाठी असलेली देवाची परिपूर्ण इच्छा चुकवणे शक्य आहे. शौलाला देवाने इस्राएलचा राजा म्हणून निवडले होते, परंतु त्याच्या अधीरतेमुळे आणि आज्ञाभंगामुळे, देवाला त्याला नाकारावे लागले. खरे आहे, तो आणखी काही वर्षे सिंहासनावर राहिला, परंतु त्याने त्याच्या आयुष्यासाठी असलेली देवाची इच्छा चुकवली होती. शलमोन हे आणखी एक उदाहरण आहे. त्याने सुरुवातीच्या काळात देवाला संतुष्ट केले, परंतु नंतर मूर्तिपूजक स्त्रियांशी लग्न करून तो पतन पावला.

नवीन करारात दोनदा आपल्याला अरण्यात मरण पावलेल्या इस्राएली लोकांच्या उदाहरणावरून इशारा घेण्यास सांगितले आहे. देवाची त्यांच्यासाठी परिपूर्ण इच्छा होती की त्यांनी कनान देशा मध्ये प्रवेश करावा. परंतु त्यापैकी दोघांना वगळता सर्वांनी अविश्वास आणि आज्ञाभंगामुळे देवाचे सर्वोत्तम ते गमावले (१ करिंथ १०:१-१२; इब्री ३:७-१४). अनेक विश्वासणाऱ्यांनी आज्ञाभंग आणि तडजोड करून - बहुतेकदा लग्नात किंवा करिअरच्या निवडीमध्ये - त्यांच्या जीवनासाठी असलेल्या देवाच्या परिपूर्ण योजनेला अशाच प्रकारे चुकवले आहे.

आपल्या प्रत्येकाला एकच जीवन आहे. धन्य तो माणूस जो पौलासारखा शेवटी म्हणू शकतो की त्याने त्याचे देवाने नियुक्त केलेले कार्य पूर्ण केले आहे (२ तीमथ्य ४:७).

"जग आणि त्याची वासना एके दिवशी नाहीशी होतील. परंतु जो माणूस देवाच्या इच्छेनुसार चालतो तो सर्वकाळ राहतो तो मरणार नाही" (१ योहान २:१७- जेबीपी).

"म्हणून अज्ञान्यासारखे नव्हे तर ज्ञान्यासारखे सभोवार नजर ठेवून जपून चाला, जबाबदारीच्या योग्य भावनेने जीवन जगा, जीवनाचा अर्थ आणि उद्देश माहित नसलेल्या माणसांसारखे नाही, तर ज्यांना माहित आहे त्यांच्यासारखे जगा. तुमच्या वेळेचा सदुपयोग करा, कारण दिवस वाईट आहेत. म्हणून तुम्ही मूर्खा सारखे होऊ नका तर देवाची इच्छा काय आहे हे दृढपणे समजून घ्या" (इफिसकर ५:१५-१७-जेपीबी).