पौलाने तुरूंगात असतानाही फिलिप्पैकरांना आनंदाविषयी बरेच काही लिहिले हे पाहणे आव्हानात्मक आहे. जेव्हा आपली सर्व परिस्थिती आरामदायक असते तेव्हा आनंदाविषयी उपदेश करणे ही एक गोष्ट आहे. जेव्हा आपली परिस्थिती कठीण असते तेव्हा आनंदाबद्दल लिहिणे ही फार वेगळी गोष्ट आहे. फिलिप्पैकरांस पत्र १: ४; ४:४ मधील पौलाचे शब्द आम्हांला शिकवतात की ख्रिस्ती लोकांना सर्व परिस्थितीत आनंद मिळविणे शक्य आहे. ते ख्रिस्ताचे मन आणि दृष्टिकोन आहे.
फिलिप्पैकरांस पत्र १: ६,७ मध्ये प्रेषित पौल म्हणतो, "ज्याने तुमच्या ठायी चांगले काम आरंभले तो ते येशू ख्रिस्ताच्या दिवसापर्यंत सिद्धीस नेईल हा मला भरवसा आहे. तुम्हां सर्वांविषयी मला असे वाटणे योग्यच आहे, कारण मी आपल्या अंतःकरणात तुम्हांला बाळगून आहे." जर आपण उपदेशक आहात आणि आपल्याला देवाच्या लोकांसाठी देवाचा संदेश पाहिजे असेल तर आपल्या अंतकरणात नेहमी दोन गोष्टी असणे आवश्यक आहे. तुमच्या मनात देवाचे वचन आणि देवाचे लोक असले पाहिजेत. आपल्या अंत: करणात फक्त परमेश्वराचे वचन असेल परंतु त्याच्या लोकांवर अजिबात प्रिती नसेल तर देव त्यांच्यासाठी संदेश देणार नाही. तशाच प्रकारे, आपण जर देवाच्या लोकांवर प्रेम केले पण तुमचे अंतःकरण देवाच्या शब्दाने भरलेले नसेल तर पुन्हा, तो तुम्हाला त्यांच्यासाठी संदेश देणार नाही. ज्याप्रमाणे अहरोनाच्या ऊरपट्ट्यावर इस्राएलाच्या १२ वंशांची नावे होती त्याप्रमाणे पौलानेही त्याच्या हृदयात विश्वासणाऱ्यांना बाळगले. एक माणूस म्हणून, पौल प्रत्येक विश्वासणाऱ्याला आपल्या हृदयात बाळगू शकला नसेल. देवाने त्याला जितक्यांची जबाबदारी दिली होती केवळ त्यांनांच त्याने आपल्या अंतःकरणात वाहिले. जेव्हा आपल्याकडे देवाचे वचन आणि लोक आहेत आणि त्याने आपल्या अंतःकरणात काळजी वाहण्याची जबाबदारी आपल्यावर दिली आहे, तेव्हा आपण बोललेले एक वाक्यसुद्धा त्यांना आशीर्वादित करील.
फिलिप्पैकरांस पत्र २: ३ मध्ये पौल त्यांना आग्रहाने विनवतो : तट पाडण्याच्या अथवा पोकळ डौल मिरवण्याच्या बुद्धीने काहीही करू नका, तर लीनतेने एकमेकांना आपल्यापेक्षा श्रेष्ठ माना. फिलिप्पैकरांस पत्र २:५ मध्ये पौल पुढे म्हणतो, “अशी जी चित्तवृत्ती ख्रिस्त येशूच्या ठायी होती ती तुमच्या ठायीही असो;” या एकाच वचनाने आपण आपले संपूर्ण आयुष्य जगू शकता. परिवर्तनासाठी आपल्याला पवित्र शास्त्रामधील इतर कोणत्याही वचनाची आवश्यकता नाही. प्रत्येक परिस्थितीत स्वत:ला विचारा, “इथे माझ्याकडे ख्रिस्ताची चित्तवृत्ती आहे काय?” या प्रश्नाद्वारे आपल्या मागील कृतींचा न्याय करा, “तिथे ख्रिस्ताची चित्तवृत्ती माझ्याकडे होती का?”
फिलिप्पैकरांस पत्र ३:८ मध्ये पौलाने म्हटले आहे की ख्रिस्ताच्या तुलनेत मानवी नीतिमत्वासह पृथ्वीवरील प्रत्येक गोष्ट केरकचरा आणि कुचकामी होती. आपण ते स्वतः पाहिले आहे का? आपण पाहिले आहे का ख्रिस्ताच्या तुलनेत जगातील सर्व पैसा केरकचरा आहे? ख्रिस्ताच्या तुलनेत मनुष्याचा सर्व सन्मान केरकचरा आहे हे तुम्ही पाहिले आहे का? ख्रिस्ताच्या तुलनेत पृथ्वीवरील सर्व सांत्वन केरकचरा आहे, हे आपण पाहिले आहे का? ईश्वराची इच्छा पूर्ण करणे, ज्या ठिकाणी तुम्ही असावे अशी देवाची इच्छा आहे त्या ठिकाणी रहाणे, ख्रिस्तीपणामध्ये वाढणे आणि देवाने तुमच्यासाठी नेमलेल्या सेवेची पूर्तता करणे - याच केवळ अनंतकाळच्या दृष्टिकोनातून महत्त्वाच्या गोष्टी आहेत. पौल जीवनातल्या त्याच्या सर्वांत मोठ्या उत्कंठेबद्दल बोलतो. तो एक प्रसिद्ध उपदेशक किंवा सुप्रसिद्ध होण्याबद्दल ती नाही. या सर्व गोष्टी त्याला केरकचरा अशा होत्या. ख्रिस्ताला अधिक जाणून घेण्याची, त्याच्या पुनरुत्थानाच्या सामर्थ्याविषयी आणि त्याच्या दु:खाच्या सहभागितेविषयी अधिक जाणून घेण्याची त्याची तीव्र इच्छा होती (फिलिप्पैकरांस पत्र ३:१०).
मग पौल आणखी एक आव्हानात्मक गोष्ट सांगतो: “कशाविषयीही चिंताक्रांत होऊ नका" (फिलिप्पैकरांस पत्र ४:६) हे आणखी एक पर्वतारोहण आहे. चिंता आपल्या सर्वांमध्ये सहजतेने येते. महिन्याच्या शेवटपर्यंत आपल्या गरजा भागविण्यासाठी आपल्याकडे पुरेसे पैसे नसतात तेव्हा असे होते. जेव्हा आपली मुले शाळेतून परत येण्यास उशीर करतात तेव्हा आपण चिंता करू लागता. जर आपण तरुण आहात आणि आपले वय वाढत आहे, परंतु लग्नाची कोणतीही शक्यता दिसत नाही तर आपण चिंताग्रस्त होऊ शकता. बर्‍याच गोष्टी आपल्याला चिंतित करतात. आम्ही पृथ्वीवरील या पर्वताच्या शिखरावर कदाचित कधीही पोहोचू शकणार नाही. परंतु आपण नेटाने पुढे चालू ठेवले पाहिजे जेणेकरून आपला विश्वास आणि देवावरचा भरवसा वाढू शकेल, यासाठी की जेव्हा जेव्हा आपण कोणत्याही गोष्टीबद्दल चिंतित होतो, तेव्हा ते आपण आभारप्रदर्शनासह प्रार्थनेत परमेश्वराकडे नेऊ.
पौलाने फिलिप्पैकरांना प्रोत्साहन दिले की त्यांनी नेहमी उत्कृष्ट गोष्टींवर आपले लक्ष केंद्रित करावे (फिलिप्पैकरांस पत्र ४: ८). पौल आपल्याला सांगतो की आपल्या स्वतःच्या आयुष्यात, देवाने स्वत: च्या शहाणपणाने त्याला जे काही देणे पसंत केले कमी किंवा अधिक त्यात समाधानी राहण्याचे रहस्य तो शिकला आहे (फिलिप्पैकरांस पत्र ४:११, १२). हे खरोखर एक रहस्य आहे - कारण पुष्कळ ख्रिस्ती लोक ते शिकलेले नाहीत. त्यानंतर पौल ही विजयी घोषणा करतो: “मला जो सामर्थ्य देतो त्या ख्रिस्ताकडून मी सर्वकाही करण्यास शक्तिमान आहे."(फिलिप्पैकरांस पत्र ४:१३). जसे ख्रिस्त आपल्याला सामर्थ्यवान करेल आपण नेहमी आनंद करण्यास आणि कशाचीही चिंता न करण्यास समर्थ होऊ.