आपण स्वतःहून करू शकाल असा पवित्र शास्त्राचा अगदी आवडीचा अभ्यास म्हणजे प्रेषित पौलाच्या प्रार्थनांद्वारे अभ्यास करणे. रोमकरांस पत्रापासून दुसरे तीमथ्यापर्यंत पौलाच्या बर्‍याच प्रार्थना आहेत आणि आपणास आढळते की त्याच्या सर्व प्रार्थना नेहमीच आध्यात्मिक गोष्टींसाठी केलेल्या होत्या. हे लोक श्रीमंत होतील, त्यांना राहण्यासाठी चांगली घरे असतील किंवा त्यांची नोकरीमध्ये प्रगती होईल अशी प्रार्थना त्याने कधीही केली नाही. या भौतिक गोष्टींसाठी त्याने कधीही प्रार्थना केली नाही. त्याने सदासर्वकाळ सखोल अशा आध्यात्मिक गोष्टींसाठी प्रार्थना केली, कारण पौलाने त्याच्या अंत:करणात, या पृथ्वीवरील सर्व काही अल्प काळासाठी होते हे घट्ट धरून ठेवले होते.
हे असे आहे की आपण दिल्लीच्या प्रवासाला निघत असाल आणि पुढील ५० वर्षे दिल्लीत स्थायिक होणार असाल. तुमच्यासाठी प्रार्थना करणार्‍या एखाद्याने आपला अधिक वेळ दिल्लीकडे जाणाऱ्या रेल्वे प्रवासासाठी प्रार्थना करण्यात घालवू नये, तसेच तुम्हाला आरामदायक वेळ मिळाला पाहिजे आणि तुम्ही चांगले अन्न खावे आणि रेल्वेमध्ये चांगले कपडे परिधान करावेत आणि शांततेत झोपावे यासाठी नाही. तुम्ही दिल्लीत अधिक काळ आनंदाने रहावे यासाठी अधिक प्रार्थना त्याने केली पाहिजे. तर आपण पाहतो की पृथ्वीवरील आपले जीवन हा सार्वकालिक जीवनाकडे जाणारा छोटासा प्रवास आहे. पौल अशी प्रार्थना करीत होता की त्यांनी पृथ्वीवर अशा प्रकारे जगावे की त्यांना सार्वकालिक जीवनात प्रवेश करतांना दुःख होणार नाही.
कलस्सैकरांस पत्र १:९ मध्ये प्रेषित पौल प्रार्थना करतो की ते देवाच्या इच्छेचे ज्ञान, सर्व प्रकारचे आध्यात्मिक शहाणपण आणि समजूतदारपणा यांनी भरले जावे. या वचनाचा एक अनुवाद सांगतो, "मी अशी प्रार्थना करतो की आपण गोष्टींकडे देवाच्या दृष्टिकोनातून पहाल." सर्व आध्यात्मिक समज आणि शहाणपणाने त्याच्या इच्छेचे ज्ञान समजून घेण्याचा अर्थ असा आहे की आपण सर्व काही देवाच्या दृष्टिकोनातून पहाल.
जेव्हा आपण आपल्या मानवी शरीराचा विचार करता, तेव्हा जगातील तत्वज्ञानी जे सर्व काही बोलतात त्याकडे लक्ष देऊ नका, तर देवाच्या दृष्टिकोनातून पहा. येशू मानवी देहातून आला. म्हणून देहाचा तिरस्कार करू नका. जीवनाच्या प्रत्येक गोष्टीकडे देवाच्या दृष्टिकोनातून पहा. स्वतःसाठी प्रार्थना करण्यासाठी ही चांगली प्रार्थना आहे. "प्रभू, माझ्या जीवनात घडणारी प्रत्येक गोष्ट तुझ्या दृष्टीकोनातून पाहण्यास मला मदत कर."
माझ्या आयुष्यात आलेल्या विशिष्ट परिस्थितीकडे मी कसे पाहतो, तो विशिष्ट आजार, तो देहामधील काटा, ती माझ्याशी वाईट वागणारी व्यक्ती? देवाच्या दृष्टिकोनातून ते पहा. ते घडल्यावर देवाला आश्चर्य वाटले काय? देवाला आश्चर्य वाटले नाही. ह्याने मला आश्चर्यचकित केले, कारण मी वेळ आणि स्थानाद्वारे मर्यादित मनुष्य आहे. परंतु देव आश्चर्यचकित झाला नाही, आणि जेव्हा मी मागे वळतो किंवा वर देवाच्या दृष्टिकोनाकडे फिरतो तेव्हा माझे अंतःकरण विसावा पावते आणि पृथ्वीवरील बर्‍याच गोष्टी खूप भिन्न दिसतात. प्रार्थना करण्यासाठी ही चांगली प्रार्थना आहे.
जर आपण एखादी मंडळी बनवू शकता जेथे लोक देवाच्या दृष्टिकोनातून पाहण्यास शिकले असतील तर आपल्याला आध्यात्मिक मंडळी मिळाली आहे.